Als iedereen een half uurtje stil zou staan bij zijn of haar duurzame toekomst. Dertig hele minuten. Wat zou jij dan graag willen veranderen in jouw directe omgeving? Hoe zou jij stapjes kunnen zetten om de wereld te behouden voor de generaties na ons? Laat daarbij het idee los dat je meteen grootse dingen moet doen zoals het opvangen van smeltende poolkappen of jezelf vastbinden aan een boom in Brazilië om de kap van het regenwoud tegen te gaan. Als je er zo naar kijkt, zakt je waarschijnlijk meteen de moed al in de schoenen en dat is niet de bedoeling. Dat is een apart slag mensen dat daarvoor in beweging komt. Nee, we gaan voor het gemak uit van een gemiddeld mens met werk, een inkomen, een dak boven het hoofd en de mogelijkheid tot het maken van keuzes.
Een aap, een Italiaanse loodgieter, een prinses en duurzaam ondernemen?
In mijn jeugd hebben mijn vrienden en ik veel tijd door gebracht met een aap en een kleine Italiaanse loodgieter. Vele uren hielden zij ons bezig en op school deelden wij onze ervaringen met elkaar. Samen met Mario de loodgieter gingen wij het avontuur aan on de aap te verslaan en zo prinses Pauline te redden.
… mag dat?
Het jaar is bijna voorbij en ondanks alles wat we gehoopt hadden, gaat COVID-19 met ons mee wanneer wij over de drempel van 2021 stappen. Toch zijn wij positief gestemd. We merken dat bedrijven weer plannen durven te maken. Dat ze weer aan de slag gaan met de toekomst van hun bedrijfsvoering. En daar is duurzaamheid inmiddels een groot deel van.
Kijk eens wat we allemaal kunnen!
Perspectief ergens in zien, is misschien wel een van de belangrijkste kwaliteiten van de mens. Het maakt ons als diersoort ook bijzonder. Wij zien mogelijkheden die niet voor de hand liggen, die nieuw zijn. We kunnen verder kijken dan de horizon. Door deze kwaliteit zijn we er in geslaagd dingen voor elkaar te krijgen die eerst voor onmogelijk werden gehouden. De combinatie van ervaringen uit het verleden met onze prefrontale cortex heeft ons al veel gebracht.
Purpose, goede wijn in een nieuw vat
Tot een jaar of twee geleden kende ik purpose alleen als het Engelse woord voor doel of doestelling. Ik had er gewoon niets mee,dacht ik, laat staan dat het iets met mijn werk te maken zou hebben. Zoals de meeste lezers van deze nieuwsbrief weten, organiseren wij al meer dan 20 jaar maatschappelijke teamprogramma’s voor bedrijven. Iets recenter, maar inmiddels ook al waar de nodige jaren, begeleiden we ook bedrijven op hun pad naar duurzaamheid. Dat deze activiteiten iets alles met purpose te maken zouden kunnen hebben, wist ik niet. Gewoonweg omdat het ‘goede dingen doen in werktijd’ voor ons zo vanzelfsprekend was. Daar hadden we geen woord voor, dat deden we gewoon. En nu weten we gelukkig dat dit dus een naam heeft.