Gek hè, wat tijd kan doen met onze kijk op dingen! Veel van wat we nog niet zo heel lang geleden als ‘normaal’ bestempelden. Lijkt nu opeens heel bijzonder. Maar ook andersom. Dingen die we heel lang onmogelijk achtten. Bleken opeens mogelijk en de nieuwe realiteit. En dat allemaal door een virus met een kroontje.
Ook hebben we gezien dat veel van wat we ‘normaal’ vonden dan misschien wel de norm mocht zijn, maar verre van optimaal was. Lange afstand productieketens, vooral gericht op een zo goedkoop mogelijke sourcing, bleken ons kwetsbaar te maken. Een focus op korte termijn resultaten maakte dat onze organisaties niet zo goed konden omgaan met de langdurige onzekerheid die Covid ons bracht. Met zijn allen op ongeveer dezelfde tijd naar ongeveer dezelfde plek te bewegen maakte dat we veel tijd verloren en terecht kwamen in een spontane polonaise van auto’s. En opeens bleek dat ook heel anders te kunnen.
Je zou kunnen zeggen dat de crisis ons van de automatische piloot heeft gehaald en ons heeft gedwongen vele ‘normale’ zaken nog eens goed onder de loep te nemen. Duurzaamheid bijvoorbeeld staat al veel langer op de agenda. En ondanks de dip tijdens de corona-crisis, zien we dat de aandacht voor dit thema weer toeneemt. En die dip was overigens ook heel logisch, we waren immers aan het overleven.
Duurzaam herstel
Het voelt alsof we langzaam weer vooruit durven te kijken. Voorbij de crisis. De maatschappij is op zoek naar nieuw vertrouwen en het vertrouwde bestaansrecht wordt herijkt. Het verleden heeft ons laten zien dat we thema’s als duurzaamheid als ‘lastig’ ervaren en doorschuiven naar betere tijden.
De roep om een duurzaam herstel klinkt echter steeds luider en komt inmiddels vanuit verschillende hoeken. Onderzoeken tonen bijvoorbeeld aan dat meer dan een kwart van de Nederlandse bevolking de bestrijding van corona als een kans ziet om iets te doen voor het klimaat én het verduurzamen van de economie. Nederlandse wetenschappers wijzen ons op de historische kans om radicaal te verduurzamen en af te rekenen met ‘business as usual’. Grote investeringsmaatschappijen roepen op om niet te langer te investeren in bijvoorbeeld fossiele brandstoffen. De Nederlandse regering werkt aan een pakket van herstelmaatregelen en kijkt daarbij naar een duurzamere inrichting. En vanuit Europa wordt het economisch herstel gekoppeld aan de Green Deal.
Verder vooruit
De eerste bewegingen richting een duurzamere wereldeconomie dateren van alweer vijf decennia terug. De huidige crisis geeft organisaties de kans om versneld vorm te geven aan de economie van morgen; een nieuwe economie. Het is mijn overtuiging dat organisaties die deze uitdaging aangaan met een strategie gericht op lange termijn, met daarin waarde creatie voor alle stakeholders, succesvoller zullen zijn. En dat organisaties die deze kans niet oppakken, moeten vrezen voor hun bestaan. Beschouw deze herstart dus als nieuwe kans en doe het dan meteen duurzaam.
De kansenpakkers zullen hun purpose vinden. En de medewerker en de klant zullen hen daarvoor erkennen. Belangrijk hierbij is een kritische blik te blijven houden en jezelf continu de vraag te stellen wat jouw plek en jouw toegevoegde waarde in deze nieuwe werkelijkheid is? Welke waarde wil je creëren voor je stakeholders? Draagt je organisatie bij aan het probleem of aan de oplossing?
Vragen en onzekerheid
Deze transformatie roept vast en zeker veel vragen op. Vragen als hoe je deze verandering vormgeeft in je organisatie. Vragen over hoe je de gezondheid en veiligheid van je werknemers en je omgeving blijft waarborgen. Onzekerheid over hoe te communiceren over deze nieuwe waardes met de binnen- en buitenwereld. En wellicht ook de onzekerheid of je deze transformatie wel aan kunt. Een visie, strategie en beleid waarin bovenstaande vragen zich vertaald hebben, betaalt zich niet alleen uit in een positieve impact op de organisatie én de samenleving, maar zorgt ook voor waarde creatie voor alle stakeholders. Deze nieuwe tijden vragen om flexibiliteit en veranderingen. En organisaties zullen bereid moeten zijn moeilijke keuzes te maken. De huidige crisis heeft echter laten zien dat we in staat zijn om ons sneller dan ooit aan te passen aan een nieuwe werkelijkheid.
De nieuwe economie
Noem het ‘wishfull thinking’, maar ik ben ervan overtuigd dat we over tien jaar terug zullen kijken op het jaar 2020 als een turbulente episode. Als de afsluiting van een tijdvak en de aankondiging van een nieuwe tijd. Een tijd waarin we met ons allen een toekomstbestendige economie hebben vormgegeven. Een economie waarin een inhaalslag in gang is gezet in het behalen van de doelstellingen zoals in de SDGs zijn vastgelegd. Een economie met daarin een hervonden balans tussen onze behoeftes en die van de wereld. De nieuwe economie.