Het lijkt wel of we in twee parallelle werelden leven. De wereld van het economisch systeem en de wereld van de rentmeesters. Bij het economisch systeem lijkt alles overzichtelijk, geordend en ogenschijnlijk logisch. Dit is een hele comfortabele wereld, want hier bestaat eeuwige groei van welvaart en zijn de negatieve bijeffecten voor de aarde nauwelijks relevant. In ieder geval wil men daarvoor de prijs niet betalen en hoeft dat ook niet van de maatschappij.
Opnieuw starten, doe het duurzaam
Gek hè, wat tijd kan doen met onze kijk op dingen! Veel van wat we nog niet zo heel lang geleden als ‘normaal’ bestempelden. Lijkt nu opeens heel bijzonder. Maar ook andersom. Dingen die we heel lang onmogelijk achtten. Bleken opeens mogelijk en de nieuwe realiteit. En dat allemaal door een virus met een kroontje.
Beroep van de toekomst: Chief Sustainability Officer
Binnen onze beroepspraktijk zien we steeds vaker dat organisaties forse ambities hebben op het gebied van duurzaamheid. Tegelijk zien we ook dat velen nog helemaal niet zo goed weten wat ze nou precies willen. En vaak weten ze ook niet hoe en waarmee te beginnen. Het gevolg is vaak dat ‘iemand’ in de organisatie wordt aangewezen die vanaf dat moment duurzaamheid tot zijn of haar takenpakket mag rekenen. Maar opvallend vaak is die persoon – in die rol – niet goed toegerust op deze taak. Een belangrijke tip is daarom, zeker als je de ambities ook echt serieus neemt: weet wat je van diegene vraagt. Iemand de rol en verantwoordelijkheid geven, gaat samen met het creëren van de ruimte en mogelijkheden.
Wet Fatsoenlijk Ondernemen
Vorige week heeft het Europees Parlement ingestemd met een nieuwe wet die bedrijven verplicht rekening te houden met mens en milieu. Niet alleen in Europa, maar ook in andere delen van de wereld. Zolang het onderdeel uitmaakt van hun productieketen is de onderneming daarvoor verantwoordelijk. Er staat dus een hoop te veranderen, maar wat betekent dit concreet voor jouw bedrijf?
Oprechte aandacht
Lang heb ik gedacht dat kinderen opvoeden bestond uit het faciliteren van de meest optimale omstandigheden om op te groeien. En dan voornamelijk op materieel vlak. Er kon veel in mijn jeugd waardoor er van alles mogelijk was op het gebied van sport, kleding, vakanties, et cetera. Dat ik daarbij ook tegen zaken aanliep die niet met een pleister en een keer vroeg naar bed over wilden gaan, dat gedeelte kwam minder goed uit de verf. Er werd gehandeld zoals het hen was voorgedaan. Zo gaan die dingen, van generatie op generatie. Ik zorgde er zo goed en zo kwaad voor dat ik mee kon in de vaart der volkeren en begon aan mijn leven als volwassene, klaargestoomd om ook mijn rol als ouder op me te nemen.